جمعه ۰۷ ارديبهشت ۱۴۰۳
r_search
نوع نشریه:
نشریات:
از تاريخ:
تا تاریخ:
کد خبر: ۳۷۱۸
تاریخ انتشار: ۱۵ مهر ۱۳۹۴ - ۲۱:۴۲
بزرگ‌بانوی روحِ من
گلی ترقی ۱۷ مهر ۱۳۱۸ در تهران دیده به جهان گشود. در ۱۹۵۴ پس از به پایان رساندن سیکل اول دبیرستان به آمریکا رفت. ۶ سال در آمریکا زندگی کرد و در رشته فلسفه فارغ‌التحصیل شد و از آنجا که زندگی در آمریکا را دوست نداشت به ایران بازگشت. پس از بازگشت به داستان‌نویسی روی آورد. اولین مجموعه داستان‌ گلی ترقی به نام «من هم چه‌گوارا هستم» سال ۱۳۴۸ منتشر شد. پس از انقلاب به فرانسه رفت و در آنجا هم به نوشتن ادامه داد. یکی از داستان‌هایش به نام بزرگ‌بانوی روح من به فرانسه ترجمه شد و در سال ۱۹۸۵ به عنوان بهترین قصه سال در فرانسه برگزیده شد.
در نخستین داستان‌های گلی ترقی شخصیت‌ها بیمار، ناامید، ناتوان و تنها و منزوی هستند و از همه چیز بیم دارند، سرخورده‌اند و رابطه‌ای با اجتماع ندارند، چرا که اغلب مردم جامعه را نادان و سطحی می‌بینند. ترقی پس از سال ۱۳۵۷ داستان‌های تامل‌برانگیزی مانند «بزرگ بانوی روح من»، «اتوبوس شمیران»، و «خانه‌ای در آسمان» را نوشت‌ که نمونه‌های برجسته ادبیات داستانی معاصر ایران‌ به شمار می‌روند. از دیگر آثار او می‌توان به این نامه‌ها اشاره کرد: خاطره‌های پراکنده، عادت‌های غریب آقای الف، جایی دیگر، خواب زمستانی و... .
فیلم درخت گلابی به کارگردانی داریوش مهرجویی که در ۱۳۷۶ ساخته شد اقتباسی از داستان درخت گلابی گلی ترقی است.
داوران دوره اول جایزه هوشنگ گلشیری انار بانو و پسرهایش، بزرگ بانوی روح من و درخت گلابی، از مجموعه جایی دیگر را به عنوان داستان برگزیده انتخاب کردند.

نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر: