غلامحسین ساعدی، 24 دی ماه 1314 در تبریز به دنیا آمد. سال 1330 همزمان با نهضت ملی فعالیت سیاسی خود را آغاز کرد. بعد از کودتای 28 مرداد چند ماهی در زندان به سر برد. سال 1334 وارد دانشکده پزشکی تبریز شد و سال بعد همکاری خود را با مجله سخن آغاز کرد. در این سال داستان مرغ انجیر و پیگمالیون را منتشر کرد. در سال 1336 داستان خانه‌های شهر ری و نمایشنامه لیلاج‌ها را منتشر کرد. تا زمان فارغ‌التحصیلی نمایشنامه‌های سایه‌های شبانه، کاربافک‌ها در سنگر و سفر مرد خسته را به چاپ رساند.سال 1341 مطبی شبانه‌روزی افتتاح کرد و در آنجا به مداوای بیماران به صورت رایگان مشغول شد. در همین دوره همکاری با کتاب هفته را آغاز کرد. دوستی او با احمد شاملو و جلال آل احمد حاصل این دوره بود. در سال‌های بعد هشت داستان پیوسته عزاداران بیل، نمایشنامه‌های چوب‌به‌دست‌های ورزیل، داستان بلند مقتل، مجموعه داستان واهمه‌های بی‌نام و نشان، و نمایشنامه آی بی‌کلاه آی باکلاه را منتشر کرد. سال 1346 به همراه جلال آل احمد، رضا براهنی و سیروس طاهباز برای رفع سانسور از اهل قلم و مطبوعات با دولت وقت به مذاکره نشست. به دنبال این اقدام هسته اصلی کانون نویسندگان شکل گرفت. یکی از آثار شناخته‌شده او فیلمنامه گاو است که داریوش مهرجویی بر اساس آن فیلمی سینمایی ساخته است.سال 1353 ساواک او را دستگیر کرد و یک سال در سلول انفرادی شکنجه شد. به گفته دوستان نزدیکش او پس از آزادی از زندان هرگز به حالت سابق برنگشت. غلامحسین ساعدی دوم آذرماه 1364 در پاریس درگذشت.
نظر شما
