نمی‌دانم چرا ما ایرانیان در برخی زمینه‌ها مصداق بارز «ترقیِ معکوس» شده‌ایم. به قول شاعر: از دستبوس میل به پابوس کرده‌ای/ خاکت به سر ترقیِ معکوس کرده‌ای! مدتی است که اخبار جاری شدن سیل در استان‌های مختلف کشور و تلفات و خسارات ناشی از آن همه ما را در اندوه و بهت فرو برده است. در حال حاضر بارندگی در نقاط مختلف کشور با کابوس سیل و آبگرفتگی شهرها و روستاها یکی شده است و البته هنوز راه‌حلی برای مهار باران‌هایی که در پیش است نیافته‌ایم و گمان نمی‌کنم حالا حالاها بیابیم. نکته جالب در این میان این است که درست در زمانی که وقوع سیل یکی از تهدیدات جدی چند ماه آینده در ایران است، خبر رسیده که کاوشگران ما سال 91 در مجموعه باستانی تخت جمشید، آبراهه‌ای 2500 ساله را کشف و احیا کرده‌اند که در سیل اخیر استان فارس بنای تاریخی عظیم تخت جمشید را از فرسودگی بر اثر تجمع آب باران نجات داده است. 2500 سال پیش نیاکان ما در معماری و طراحی شهری مسأله بارندگی و سیلاب را در نظر گرفته‌اند و برای آن چاره‌اندیشی کرده‌اند اما امروز ما بی‌آنکه به زیرساخت‌های شهری توجهی داشته باشیم، شهر روی شهر و خیابان روی خیابان و ساختمان روی ساختمان می‌سازیم، بی‌آنکه به فکر سیستم دفع فاضلاب و پارکینگ و فضای سبز و هزار و یک مساله زیربنایی دیگر باشیم. شهر را که ساختیم و خیابان‌ها را که آسفالت کردیم و برج‌ها را که علم کردیم تازه یادمان می‌آید می‌خواهیم بزرگراه بسازیم، خط فاضلاب راه‌اندازی کنیم، گازکشی کنیم و... شروع می‌کنیم به کندن و خراب کردن و پایین آوردن آنچه تا دیروز بنا کرده بودیم. بی‌تعارف حکایت ما حکایت آن دو شخصیت مشهور است که به نام «پت» و «مت» می‌شناسیمشان؛ مردانی که انواع و اقسام امکانات را در اختیار دارند، رویاهای زیبایی در سر دارند اما نمی‌دانند برای تحقق این رویاها چگونه باید از امکاناتی که دارند بهره ببرند.
اما بشنوید از آبراهة تاریخی‌ای که ذکر آن رفت. آنطور که خبرگزاری مهر نوشته است باستان‌شناسان و محققان ایرانی، در سال ۹۱ آبراهة دو هزار و ۵۰۰ ساله تخت‌جمشید را کاوش، احیا و بازگشایی کردند تا آب باران در مسیر تاریخی خودش دفع شود و به همین دلیل با وجود بارش‌های گسترده‌ای که در سطح استان فارس و بر فراز این مجموعه جهانی رخ داد، مشکل آبگرفتگی عظیم‌ترین بنای سنگی جهان نیز برای همیشه رفع شد.
سرپرست تیم کاوش آبراهه‌های تخت‌جمشید درخصوص تاثیر مثبت بازگشایی آبراهه‌های این مجموعه گفت: قبل از کاوش، آبگرفتگی سطح برخی از کاخ‌های تخت جمشید موجب بروز مشکلاتی در این مجموعه شده بود به گونه‌ای که همواره شاهد انباشت آب در این مجموعه جهانی بودیم. تا قبل از این کاوش و بازگشایی، روشی که برای تخلیه این آب‌ها در نظر گرفته می‌شد گذاشتن پمپ در بخش‌هایی از کانال‌های زیرزمینی تخت جمشید بود اما آبگرفتگی در فصل‌هایی که بارندگی شدید بود و پمپ‌ها جوابگو نبود شدت پیدا می‌کرد و برخی مواقع تا چندین روز سطح کاخ‌ها را آب فرامی‌گرفت و خود این امر باعث آسیب دیدن پای ستون‌ها، سنگ‌ها و کف‌های اصلی دوره هخامنشی می‌شد. با کاوشی که صورت گرفت و همچنین عملیات شیب‌بندی کاخ‌های تخت جمشید، مشکل آبگرفتگی این مجموعه تقریبا به‌طور کامل مرتفع شده است.
اما بشنوید از آبراهة تاریخی‌ای که ذکر آن رفت. آنطور که خبرگزاری مهر نوشته است باستان‌شناسان و محققان ایرانی، در سال ۹۱ آبراهة دو هزار و ۵۰۰ ساله تخت‌جمشید را کاوش، احیا و بازگشایی کردند تا آب باران در مسیر تاریخی خودش دفع شود و به همین دلیل با وجود بارش‌های گسترده‌ای که در سطح استان فارس و بر فراز این مجموعه جهانی رخ داد، مشکل آبگرفتگی عظیم‌ترین بنای سنگی جهان نیز برای همیشه رفع شد.
سرپرست تیم کاوش آبراهه‌های تخت‌جمشید درخصوص تاثیر مثبت بازگشایی آبراهه‌های این مجموعه گفت: قبل از کاوش، آبگرفتگی سطح برخی از کاخ‌های تخت جمشید موجب بروز مشکلاتی در این مجموعه شده بود به گونه‌ای که همواره شاهد انباشت آب در این مجموعه جهانی بودیم. تا قبل از این کاوش و بازگشایی، روشی که برای تخلیه این آب‌ها در نظر گرفته می‌شد گذاشتن پمپ در بخش‌هایی از کانال‌های زیرزمینی تخت جمشید بود اما آبگرفتگی در فصل‌هایی که بارندگی شدید بود و پمپ‌ها جوابگو نبود شدت پیدا می‌کرد و برخی مواقع تا چندین روز سطح کاخ‌ها را آب فرامی‌گرفت و خود این امر باعث آسیب دیدن پای ستون‌ها، سنگ‌ها و کف‌های اصلی دوره هخامنشی می‌شد. با کاوشی که صورت گرفت و همچنین عملیات شیب‌بندی کاخ‌های تخت جمشید، مشکل آبگرفتگی این مجموعه تقریبا به‌طور کامل مرتفع شده است.
نظر شما
