پس از دو سال و نیم، لبنان بالاخره صاحب رئیس‌جمهور شد
انتخابات ریاست‌جمهوری لبنان پس از کش و قوس‌های فراوان انجام شد و میشل عون به‌عنوان سیزدهمین رئیس‌جمهور این کشور انتخاب شد. از سه‌شنبه ۲۵ می ۲۰۱۴ بیش از دو سال می‌گذشت که کاخ ریاست جمهوری لبنان منتظر ورود جانشین میشل سلیمان رئیس جمهور سابق بود و پارلمان لبنان با وجود پایان یافتن دوره ریاست جمهوری سلیمان به‌سبب اختلافات سیاسی ناشی از وجود فضای دوقطبی و کارشکنی‌های عربستان، نتوانسته بود جانشین وی را انتخاب کند. در نشست امروز، ۱۲۷ نماینده برای انتخاب میشل عون به‌عنوان رئیس‌جمهور لبنان حضور یافتند. میشل عون در دور اول انتخاب ۸۴ رأی به دست آورد، این در حالی است که ۳۶ نماینده رأی سفید به داخل صندوق انداختند و یک رأی نیز جیلبرت زوین، دیگر نامزد ریاست‌جمهوری به خود اختصاص داد و ۶ رأی باطل شد. عون در دور اول باید دوسوم آرای کل (۸۶ رأی) را به دست می‌آورد؛ ولی با کسب ۸۴ رأی، انتخابات به دور دوم کشیده شد.
پس از آن، برگه‌ها برای دومین دور انتخابات رئیس‌جمهوری لبنان توزیع شد و میشل عون باید ۶۵ رأی به دست می‌آورد تا رئیس جمهور لبنان شود. دور دوم انتخابات رئیس‌جمهور لبنان به دلیل عدم مطابقت تعداد برگه‌ها با تعداد نمایندگانی که رأی دادند، باید تکرار می‌شد. ۱۲۷ نماینده در جلسه پارلمان لبنان حضور داشتند ولی در صندوق رأی‌گیری ۱۲۸ رأی انداخته شده بود که به همین دلیل، دور دوم انتخابات رئیس‌جمهور لبنان تکرار شد. دور دوم انتخابات ریاست‌جمهوری لبنان با اعتراض یکی از نمایندگان به‌نام سامی الجمیل به‌دلیل وجود ۱۲۸ برگه در صندوق روبه‌رو شد، زیرا این تعداد برگه در صندوق خلاف اصول نظام داخلی پارلمان لبنان است، در واقع باز هم به‌دلیل عدم مطابقت برگه‌ها با تعداد نمایندگان دور دوم انتخابات ریاست جمهوری لبنان برای دومین بار تکرار شد.
نبیه بری، رئیس پارلمان لبنان در واکنش به تکرار عدم مطابقت برگه‌های رأی با تعداد نمایندگان گفت: «این موضوع باعث افتخار نیست و یک شوخی محسوب نمی‌شود». وی گفت: «لبنانی‌ها و همه مردم جهان جلسه انتخابات رئیس‌جمهور لبنان را دنبال می‌کنند و وقت شوخی نیست». نبیه بری افزود: «هیئت‌های دیپلماتیک از کشورهای مختلف در این نشست حضور دارند و چیزی که رخ داده است، مایه مباهات نیست». در نهایت، با شمارش آرا در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری لبنان، میشل عون با کسب ۸۳ رأی موفق شد به کاخ بعبدا راه یابد. میشل عون در دور دوم انتخابات ریاست‌جمهوری موفق شد ۸۳ رأی، یعنی اکثریت آرا را به خود اختصاص دهد. در این دور از انتخابات ۳۶ نماینده آرای سفید به صندوق انداختند و ۷ رأی باطل شد. همچنین ستریدا طوق، دیگر نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری لبنان یک رأی را به خود اختصاص داد. همزمان با انتخاب میشل عون به‌عنوان رئیس‌جمهور لبنان، مناطق مختلف این کشور به‌ویژه محله حریک، زادگاه میشل عون، شاهد شادی و جشن و سرور مردم بود.
به این ترتیب، پارلمان لبنان نهایتاً بعد از ۴۵ جلسه ناموفق، میشل عون را به‌عنوان سیزدهمین رئیس جمهور لبنان انتخاب کرد، آنچه در ادامه به آن اشاره می‌شود، شرحی از زندگی این سیاستمدار کهنه‌کار لبنانی است: روز هفتم می، روز بازگشت ژنرال عون از تبعید به لبنان، به‌عنوان روزی تاریخی در حافظه تاریخی لبنان ثبت شد. استقبال مردمی‌ای که از او صورت گرفت ــ چه در حجمش و چه در سازماندهی‌اش ــ غافلگیر کننده بود، این استقبال با حجم خود توانست معادلات بازی‌های سیاسی در آن زمان را تغییر دهد، این در حالی بود که هم جنبش ۸ مارس و هم جنبش ۱۴ مارس در آن شرکت نکرده بودند، به این ترتیب صرف برگشتن عون، همه کارت‌های بازی را که تا آن زمان روی میز بود، از نو تعریف کرد. با رسیدن پای عون به لبنان، جامعه مسیحی لبنان مثل آتشفشانی فوران کرد تا نشان دهد که تا به حال از داشتن رهبری محروم بوده‌اند که بتواند احساسات شکست و تحقیری را که تحمل می‌کردند، بازگو کند.
میشل عون در ۱۸ فوریه ۱۹۳۵ در منطقه الشیاح به دنیا آمد و در منطقه حارة حریک در ضاحیه جنوبی بیروت رشد کرد. این منطقه، منطقه‌ای مختلط است که حدفاصل و جداکننده بیروت و منطقه جبل لبنان به حساب می‌آید. خانواده عون هم خانواده‌ای بود که سطح اقتصادی‌اش بین طبقه متوسط و طبقه فقیر قرار داشت. عون تحصیلش را در مدارس متعددی (چه مدارس خصوصی و چه مدارس رسمی) پیش برد تا آنکه وارد مدرسه نظام شد. بعد از سیکل، به‌دلیل اوضاع سخت اقتصادی خانواده‌اش دو سال ناچار از ادامه تحصیل بازماند؛ ولی بعدها که به درس برگشت، توانست به‌فضل برتری هوشی و ممارستش یک سال از آن دو سال را به‌صورت جهشی بخواند.
میشل عون در اصل می‌خواست مهندس شود، اما وضعیت بد مالی مانع رسیدن او به آرزویش شد و او به ارتش پیوست. عون متعلق به جوی بود که طرفدار حزب ائتلاف ملی به‌رهبری ریمون ادّة بودند، آن هم در زمانی که حکومت در اختیار حزب ائتلاف قانون اساسی به‌رهبری بشارة الخوری بود و درگیری بین این دو حزب در اوجش بود. اما در هر حال ارتش تنها مؤسسه کشور بود که از این کشمکش‌ها و جهت‌گیری‌های سیاسی دور مانده بود و همین هم دلیلی بود که او را به عضویت در خود پذیرفت. تصویر ارتشِ به‌دور از سیاست و بازی‌های سیاسی، در عمق وجدان عون حک شد. عون به خاطر می‌آورد که فؤاد شهاب در مراسم فارغ التحصیلی‌اش از مدرسه نظام در ۳۰ سپتامبر ۱۹۵۸ با درجه ستوان در رسته توپخانه، به او شمشیر اهدا کرده بود. او و رفقایش رفتن به فرانسه برای دیدن آموزش‌های توپخانه را [که در ارتش لبنان مرسوم بود] عمداً به تأخیر انداخته بودند تا فؤاد شهاب حکومت را در اختیار بگیرد و آن‌ها بتوانند شمشیر را از او بگیرند. عون با خانم فادیا شامی ازدواج کرد واز او دارای سه دختر شد: «میرای» که عون، او را عقل خود می‌داند. «کلودین» که عون او را بازوی خود می‌خواند، و «شانتال» که عون او را قلب خود می‌شمرد.
نظر شما
