هیچ روایتی مبنی بر لزوم اطاعت از منتخب مردم نداریم

هیچ روایتی مبنی بر لزوم اطاعت از منتخب مردم نداریم

آیت الله مصباح یزدی، در جمع مدیران وفرماندهان عالی ناجا با اشاره به آیه‌ای از قرآن کریم اظهار داشت: اطاعت از خداوند، سلسله مراتبی دارد که شامل اطاعت از خداوند، پیامبر (ص) و اولی الامر می‌شود؛‌‌ همان گونه که در زمان حضرت علی (ع)، اطاعت از مالک اش‌تر به عنوان نماینده آن حضرت، در واقع اطاعت از حضرت امیر (ع) و پیامبر (ص) و خداست؛ اطاعت از ولی امرمسلمین که حجت شرعی بر اطاعتش وجود دارد نیز اطاعت از امام عصر (عج)، پیامبر (ص) و خداست؛ لذا امام (ع) می‌فرماید: رد کردن بر چنین فقیهی، رد بر امام زمان (عج) است و آن نیز در حد شرک بالله است! 

او ادامه داد: اما هیچ روایتی نداریم اطاعت از کسی که با رأی اکثریت مردم سر کار آمده، واجب و در حکم اطاعت از امام (ع) و خداوند است! آری؛ تنها در صورتی که ولی فقیه فردی را منصوب کند، اطاعتش واجب می‌شود؛ لذا امام (ره) فرمود: اگر فردی به اتفاق آراء انتخاب شود ولی از سوی ولی فقیه نصب نشود، اطاعت از او اطاعت از طاغوت است. 

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم با بیان اینکه باید قدر نعمت ولی فقیه را بدانیم که مشروعیت بخش نظام اسلامی است، ادامه داد: اطاعت از او واجب است و اطاعت از هر مسئول دیگری نیز در شعاع اطاعت اوست، و تا جایی که او امضا کرده و اجازه داده و رضایت دارد، اطاعت از دیگران واجب است، وگرنه اطاعت از آن‌ها اطاعت طاغوت خواهد بود. 

آیت الله مصباح با اشاره به افشای‌گاه و بیگاه خلاف‌کاری‌ها و اختلاس‌های مسؤولان ارشد و رؤسای جمهور کشورهای بزرگ دنیا، افزود: زمانی می‌توان قدر نعمت ولی فقیه را دانست که بدانیم در تاریخ ایران، غیر از امام خمینی، کسی مانند مقام معظم رهبری این چنین افتخار آمیز بر جامعه حکومت نکرده است؛ بلکه در میان حاکمان کشورهای اسلامی، ‌ و حتی دنیا نمی‌توان مانند او را یافت؛ رهبری که حتی دشمنان نیز نمی‌توانند یک لکه سیاه در زندگی او بیابند؛ بنابراین اگر تسبیح به دست گرفته و شبانه روز خداوند را به خاطر این نعمت شکر کنیم، نمی‌توانیم حق آن را ادا کنیم. 

مصباح یزدی تصور یکسانی وظایف نیروی انتظامی در همه نظام‌ها را ناشی از نوع نگاه به دین دانست و افرود: برخی گمان می‌کنند که تنها تفاوت یک نظام دینی با سایر نظام‌ها در این است که در کنار سایر نهادهای نظامی، سیاسی و نظایر آن‌ها یک نهاد دینی نیز در آن در نظر گرفته می‌شود که دخالتی در سایر امور ندارد. 

او این نگاه را نگاه حداقلی نسبت به دین دانست و اظهار داشت: این نگاه، دین را تنها مربوط به نماز و مسجد و عبادات فردی می‌داند؛ درحالی که واقعیت آن است که نقش دین نسبت به سایر امور و عرصه‌های زندگی، مانند نقش روح در بدن انسان است؛ لذا وقتی یک نظام تبدیل به نظام اسلامی می‌شود، روح آن عوض می‌شود و روح دینی بر آن حاکم می‌شود؛ لذا دین، یک عضو از پیکره جامعه نیست که در کنار دیگر اجزای آن قرار بگیرد، بلکه روح حاکم بر آن‌هاست.