سعید درویشی
فقط و فقط هشدار دادن درباره زمین‌لرزه تهران به چه درد مردم می‌خورد؟ آیا تصور می‌کنیم با گفتن جملاتِ «وقوع زمین‌لرزه در تهران قطعی است»، «اگر در تهران زمین‌لرزه شود هزاران نفر کشته می‌شوند»، «زمین‌لرزه فیروزکوه به زمین‌لرزه تهران ربط دارد یا ندارد؟» توانسته‌ایم به مردمی کمک کنیم که صبح تا شب ده‌ها مشغله در کار و زندگی دارند؟ آیا مسئولان، رسانه‌های ارتباط جمعی و... با گفتن جملات تکراری که دیگر جذابیتی برای بیننده و شنونده ندارد، گمان می‌کنند رسالت خود را در قبال یک فاجعه احتمالی به نحو احسن انجام داده‌اند؟
اصلا باید از برخی افراد که دلسوزانه دم از زمین‌لرزه و تبعات آن می‌زنند پرسید خودشان چقدر با کمک‌های اولیه آشنا هستند، چند ساعت دوره آموزشی کمک‌های اولیه را گذرانده‌اند، آیا اصلا می‌دانند که موقع زمین‌لرزه اگر در خانه باشند باید زیر میز پناه بگیرند یا داخل چارچوب در بایستند؛ کدام غلط است کدام درست؟ البته در چند سال اخیر برخی از خبرنگاران تهرانی که اخبار هلال‌احمر را پوشش می‌دهند در دوره‌های کمک‌های اولیه و امداد و نجات شرکت کردند و خوشبختانه می‌توان امیدوار بود که در گزارش‌هایشان عالم بی‌عمل نخواهند بود و دانسته و آگاهانه زوایای پیشگیری و مقابله با زمین‌لرزه را برای مردم تشریح خواهند کرد.
اما همه این‌گونه نیستند و از آنجایی که فقط نیمه خالی لیوان را می‌بیند پس به فکر آن نیمه دیگر که می‌تواند پر باشد نسیتند! یعنی فقط زلزله را می‌بینند اما به ذهنشان خطور نمی‌کند که این زمین‌لرزه پیش و پس هم دارد یعنی خیلی پیش‌تر از وقوع زمین‌لرزه و پس از آن که دوره بازتوانی و بازسازی می‌رسد می‌توان به مردم آموزش داد که موقع زمین لرزه باید چه عکس‌العملی داشته باشند تا جان خود و اطرافیانشان آسیب نبیند. حال بماند که علاوه بر تامین سلامت افراد در موقع زمین‌لرزه، نهادهای دیگری نیز وجود دارند که مسئولیت امنیت و مقاومت خانه‌های مردم در دست آن‌هاست و متصدیان و مسئولین این بخش‌ها می‌توانند با نظارت‌هایشان به نوبه خود در امر پیشگیری از تلفات و خسارات زمین‌لرزه سهیم باشند.
جمعیت هلال‌احمر از هر فرصتی برای آموختن کمک‌های اولیه مخصوصا به سنین نوجوان و جوان که عضو سازمان جوانان هلال‌احمر هستند بهره برده است اما جامعه ۷۸میلیونی ایران فقط در دانش‌آموزان و دانشجویان خلاصه نمی‌شود و خطر زمین‌لرزه میلیون‌ها ایرانی را در هر گوشه‌ای از این مملکت پهناور تهدید می‌کند. در هفته‌های اخیر نیز در یکی از برنامه‌های صبحگاهی شبکه ۳ سیما بخشی گنجانده شده که مربی امداد و نجات جمعیت هلال‌احمر کمک‌های اولیه در حوادث مختلف را به بینندگان برنامه آموزش می‌دهد.
همه این کارها مهم است اما مهم‌تر این است که باید اهمیت «آموزش مقابله با زمین‌لرزه» را همیشه و هر روز در گوش مردم نجوا کرد. ترساندن مردم از زمین‌لرزه و وحشت آنان از این غول پرقدرت چه حاصلی می‌تواند در آینده داشته باشد؟ محصول آموزش در زمان آرامش قطعا در روزها و شب‌های زمین‌لرزه درو خواهد شد، آنجا که زمین‌لرزه شرمنده دانش انسان‌ها می‌شود و به جای اشک بی‌حاصل، لبخندی زیبا بر چهره انسان‌های آگاه و بیداری نقش می‌بندد که علاج واقعه قبل از وقوع کرده بودند.
اصلا باید از برخی افراد که دلسوزانه دم از زمین‌لرزه و تبعات آن می‌زنند پرسید خودشان چقدر با کمک‌های اولیه آشنا هستند، چند ساعت دوره آموزشی کمک‌های اولیه را گذرانده‌اند، آیا اصلا می‌دانند که موقع زمین‌لرزه اگر در خانه باشند باید زیر میز پناه بگیرند یا داخل چارچوب در بایستند؛ کدام غلط است کدام درست؟ البته در چند سال اخیر برخی از خبرنگاران تهرانی که اخبار هلال‌احمر را پوشش می‌دهند در دوره‌های کمک‌های اولیه و امداد و نجات شرکت کردند و خوشبختانه می‌توان امیدوار بود که در گزارش‌هایشان عالم بی‌عمل نخواهند بود و دانسته و آگاهانه زوایای پیشگیری و مقابله با زمین‌لرزه را برای مردم تشریح خواهند کرد.
اما همه این‌گونه نیستند و از آنجایی که فقط نیمه خالی لیوان را می‌بیند پس به فکر آن نیمه دیگر که می‌تواند پر باشد نسیتند! یعنی فقط زلزله را می‌بینند اما به ذهنشان خطور نمی‌کند که این زمین‌لرزه پیش و پس هم دارد یعنی خیلی پیش‌تر از وقوع زمین‌لرزه و پس از آن که دوره بازتوانی و بازسازی می‌رسد می‌توان به مردم آموزش داد که موقع زمین لرزه باید چه عکس‌العملی داشته باشند تا جان خود و اطرافیانشان آسیب نبیند. حال بماند که علاوه بر تامین سلامت افراد در موقع زمین‌لرزه، نهادهای دیگری نیز وجود دارند که مسئولیت امنیت و مقاومت خانه‌های مردم در دست آن‌هاست و متصدیان و مسئولین این بخش‌ها می‌توانند با نظارت‌هایشان به نوبه خود در امر پیشگیری از تلفات و خسارات زمین‌لرزه سهیم باشند.
جمعیت هلال‌احمر از هر فرصتی برای آموختن کمک‌های اولیه مخصوصا به سنین نوجوان و جوان که عضو سازمان جوانان هلال‌احمر هستند بهره برده است اما جامعه ۷۸میلیونی ایران فقط در دانش‌آموزان و دانشجویان خلاصه نمی‌شود و خطر زمین‌لرزه میلیون‌ها ایرانی را در هر گوشه‌ای از این مملکت پهناور تهدید می‌کند. در هفته‌های اخیر نیز در یکی از برنامه‌های صبحگاهی شبکه ۳ سیما بخشی گنجانده شده که مربی امداد و نجات جمعیت هلال‌احمر کمک‌های اولیه در حوادث مختلف را به بینندگان برنامه آموزش می‌دهد.
همه این کارها مهم است اما مهم‌تر این است که باید اهمیت «آموزش مقابله با زمین‌لرزه» را همیشه و هر روز در گوش مردم نجوا کرد. ترساندن مردم از زمین‌لرزه و وحشت آنان از این غول پرقدرت چه حاصلی می‌تواند در آینده داشته باشد؟ محصول آموزش در زمان آرامش قطعا در روزها و شب‌های زمین‌لرزه درو خواهد شد، آنجا که زمین‌لرزه شرمنده دانش انسان‌ها می‌شود و به جای اشک بی‌حاصل، لبخندی زیبا بر چهره انسان‌های آگاه و بیداری نقش می‌بندد که علاج واقعه قبل از وقوع کرده بودند.
نظر شما
