شهرداری تهران در حالی مسئول نگهداری از درختان کاشته شده در مراسم درختکاری است که رئیس کمیته محیط زیست شورای شهر تهران، آمارهای اعلامی را معتبر نمیداند و معتقد است درختان کاشتهشده به عمری که ارزش اکولوژیک داشته باشند نمیرسند.
محمد حقانی اعداد و ارقام اعلامی را به ضربالمثل ملانصرالدین تشبیه میکند که به او گفتند مرکز زمین کجاست و گفت همینجاست و اگر میگویید نه بروید و اندازه بگیرید.
وی تاکید میکند: واقعیت آن است که حتی اگر آمار و ارقامی که در مورد تعداد درختهای کاشته شده اعلام میشود را نصف هم در نظر بگیریم باید در تهران به جای این جنگلی که الان از ساخت و ساز و بتن و آسفالت مشاهده میکنیم جنگلی انبوه از درختان را ببینیم.
عضو شورای شهر تهران با بیان اینکه اشکال بزرگ ما در اجرا، عدم نظارت است میگوید: ما به عنوان دستگاه ناظر بر امور اجرایی شهرداری، ساز و کاری که بتوانیم اینگونه گفتهها و آمار و ارقام را نظارت کنیم نداریم و باید بگویم جای تاسف است که در طول مدتی که از عمر شورای شهر گذشته است در این راستا هنوز هیچ قدم مثبتی رو به جلو برداشته نشده است.
وی میگوید: مقام معظم رهبری تاکید میکنند که تهران یک مدل و یک الگو است و پیشانی همه شوراهای شهر در کشور است اما متاسفانه باید بگویم از دید من که نزدیک به ۴۰ سال در مجموعه شهرداری بودهام و الان به عنوان عضو شورای شهر در کمیته تخصصی مربوطه کار میکنم، ما اقدام قابل توجهی نداشتهایم و به سختی میتوانیم برخی مسائل را پایش و نظارت و بررسی دقیق کنیم.
وی با اشاره به آمار اعلامی درباره درختها میگوید: اگر مجموع ۵ میلیون درختی که سال قبل اعلام شد را برای امسال هم در نظر بگیریم مجموعا باید ۱۰ میلیون درخت در این دو سال کاشته شده باشد که به گمان من شاید به سختی ۵۰۰ هزار درخت کاشته شده باشد و از این ۵۰۰ هزار درخت هم شاید ۵۰ هزار درخت بتواند به سن و سالی که مورد نظر ما هست برسد. یعنی به دوران ۲۰ سالگی و بیشتر که بتواند از نظر اکولوژیکی بر فضای سبز تهران تاثیرگذار باشد.
حقانی موضوع مهم دیگر را از میان رفتن باغهای تهران میداند و میگوید: درختان ۴۰، ۵۰ و ۶۰ ساله و بیشتر در شهر تهران از بین میروند. درختان حیاطهای شمیران، سوهانک و جاهای دیگر و حتی در جنوب تهران و مثلا در منطقه ۱۸ که زمانی باغهای انگور آن زبانزد خاص و عام بود از بین میروند و بعد ما به جای اینها درخت میکاریم در حالی که کمتر میتوانیم درختی را جایگزین درختان باغها کنیم زیرا درختان باغها با توجه به سنی که دارند، توده فضای سبزشان و ارزش اکولوژیکشان از اهمیت بالاتری برخوردار هستند.
با وجود این حتی اگر تمام آمار کاشت درختان و افزایش سرانه فضای سبز شهر تهران درست باشد و از همه درختان کاشته شده هم به درستی نگهداری شود، ذرهای از نگرانیهای زیست محیطی شرایط موجود کشور کاسته نخواهد شد.
طرح بزرگ کمربند سبز تهران با فرض درستی آمارها و اینکه تمام درختان کاشته شده نگهداری شده باشند حدود ۱۰۰۰ هکتار بود. این عدد از سال ۱۳۸۴ به ۱۳ هزار هکتار و در کل تاریخ کاشت درخت در کمربند سبز تهران به ۳۵ هزار هکتار میرسد. این در حالی است که به طور متوسط تنها در «یک دقیقه» حدود ٢١ هزارمتر مربع از جنگلها و مراتع کشورمان تخریب میشود. یعنی با یک محاسبه ساده هر سال ١١ میلیارد و ۴۰ میلیون مترمربع یا به بیان دیگر بیش از یک میلیون هکتار از جنگلها و مراتع کشور تخریب میشود که این آمار نگرانکننده را مدیر کل دفتر زیستگاهها و امور مناطق سازمان حفاظت محیط زیست اعلام کرده است.